When I’m Waking (zine) – Theorie

We weten maar al te goed dat motivatie en inspiratie ver te zoeken zijn in deze tijd. Van je bed naar de bank, uren staren naar een scherm of vast zitten in je hoofd zoekend naar ideeën.

Vanuit onze projecten ‘Silk Pavilion’, ’Magical Contamination’ en ‘Humus’ is deze curieuze zine ontstaan. Een overeenkomst die wij vonden in onze kunstwerken was het maakproces: het verloop van natuurlijke processen waarbij de maker geen controle heeft over het eindresultaat. Door deze vondst kwamen we al gauw op het idee om natuur een grote rol te laten spelen in ons eindwerk. We wilden graag iets creëren wat je erbij kan pakken als je door de bomen het bos niet meer ziet. 

‘As long as I am walking’ is een zine die je letterlijk meeneemt naar buiten. De zine spoort je niet alleen aan om erop uit te gaan maar bevat ook opdrachten en interessant leesmateriaal. Zo zijn er
artikelen over waarom we weer meer zouden moeten wandelen en hoe de natuur bijdraagt aan je bewustzijn van duurzaamheid. Veel om je in te verdiepen tijdens een ommetje in je dorp, stad, bos of straat. Naast de artikelen zijn er dus ook opdrachten die je inspiratie kunnen aanwakkeren. De zine kan hierin een handig middel zijn om je te helpen bij een van je lopende of toekomstige projecten!


Samenspel tussen technisch en
biologisch ontwerp

Beeldanalyse – Silk Pavilion – CNC Deposite Silk Fiber & Silkworm Construction – Mediated Matter

Door mijn interesse in ruimtelijke vraagstukken en architectuur kwam ik dit indrukwekkende project tegen in de serie Abstract. In deze serie bespreken ze in elke aflevering een ontwerper, kunstenaar of uitvinder. In deze aflevering ging het over Neri Oxman die samen met het collectief Mediated Matter een indrukwekkend project genaamd Silk Pavilion heeft gerealiseerd. In dit project gaat Mediated Matter (MIT) de relatie tussen technisch en biologisch ontwerp aan. Hierin creëerde ze een koepel die bestaat uit 26 panelen van zijdedraad. Uiteindelijk gebruiken MIT 6500 zijderupsen om de koepel af te werken tot zijn uiteindelijke vorm. Ze onderzochten hier alternatieve manieren om te bouwen die synchroon lagen met methodes die voor komen in de natuur, oftewel niet bouwen maar groeien.

De MIT-onderzoekers wilden observeren hoe digitale en biologische technieken samengevoegd konden worden in het creëren van verschillende materialen. Dit kon de groep uiteindelijk gebruiken voor producten en architectuur of andere ruimtelijke vraagstukken. Het paviljoen is opgebouwd uit een frame van metaal dat bestaat uit 26 veelhoekige panelen. De panelen werden ingevlochten met zijde draad door een CNC (computer-numeriek bestuurde) machine om de onderliggende structuur te creëren. 

Deze panelen werden op elkaar gestructureerd en vormde de koepel waar een zwerm van 6500 zijderupsen op los gelaten werd. Het is echter een interessant samenspel tussen het CNC-algoritme, dat een enkele draad met variërende dichtheid vastlegt, en de eigen biologische algoritmen van de zijderups. Toen de zijderupsen klaar waren met het afwerken van de koepel werd het uiteindelijke object met ruim 3 meter in diameter opgehangen in een lege ruimte voor exposities.

In de video die Mediated Matter produceerde nemen ze ons mee in het proces van Silk Pavillion. Er wordt onderzoek gedaan naar de manier waarop zijderupsen omgaan met hun omgeving. Door gebruik te maken van motion tracking-apparatuur waarin de zijderupsen zich begeven in verschillende 3D ruimtes wordt het coconproces van de rups vastgelegd, wat uiteindelijk gebruikt wordt voor de constructie van de koepel.

Door deze waarnemingen om te zetten in data kon deze informatie de basis van de koepel door een CNC machine gewoven worden. Hierdoor kon de perfecte dichtheid van het zijdedraad gevormd worden zodat de rupsen dit verder kon bewerken. Je ziet hierdoor ook dat de makers van MIT de regie nemen in de plaatsing van de rupsen, waardoor geen egale dekking wordt gevormd maar op sommige plekken in de koepel gaten worden overgelaten om het werk meer transparantie te geven.

De onderliggende gedachten van Silk Pavilion bevat nog een bijzonder aspect door aandacht te schenken aan het proces in de zijde-industrie. In deze industrie zijn we eraan gewend om de zijdecocons van de rupsen te koken om de zijde uit te pluizen, tijdens dat proces worden al de zijderupsen gedood. Waardoor MIT naar dit probleem kijkt en op zoek is gegaan naar alternatieven zodat ze juist het levende uit de zijderupsen konden halen waarin na het produceren van zijde, de rups niet om het leven komt.

De relatie en connectie tussen de natuur en door de mens gemaakte omgevingen te verbeteren is het meest belangrijke aspect wat de groep wil bereiken. Ze streven daardoor naar nieuwe vormen van ontwerp en nieuwe processen van materiaalpraktijk op het snijvlak van informatie, materiaaltechnologie, ontwerp en ecologie, met brede toepassingen op meerdere schaalniveaus. Neri Oxman, de oprichter van het collectief Mediated Matter legt daarom altijd de focus op de 4 aspecten van kunst, wetenschap, techniek en ontwerp te combineren in al hun indrukwekkende projecten. Waarin je constant aan het wisselen bent van aspect. Waar wetenschap informatie omzet in kennis, zet techniek die kennis om in iets bruikbaars. Vervolgens zet ontwerp iets bruikbaars om in cultureel gedrag en context. En dan als laatst neemt kunst dat cultureel gedrag en bevraagt het aspect hoe we naar de wereld kijken.

Het Silk-pavillion neemt je mee naar allerlei soorten stadia van disciplines tot combinaties van verschillende technieken. In de zoektocht naar alternatieve materialen en de toepasbaarheid hebben de MIT-onderzoekers een waanzinnige stap gezet met het dit opmerkelijk project. De combinatie van technisch en biologisch ontwerp is nog steeds een prachtig aspect wat hier naar voren komt. De wereld van de natuur en door de mens gemaakte omgevingen komen daarmee steeds een stapje dichterbij en waarbij de connectie tussen mens en natuur groter wordt.

0 replies on “When I’m Waking (zine) – Theorie”