Ik voel een beetje afstand, dat is zeker de meest belangrijke regel waardoor dit schrift zijn eigen karakter krijgt. Best wel een mooi gegeven ook in de situatie waarin we ons nu bevinden. In het proces van de ontwikkeling van mijn eigen schrift had ik voor mijzelf de regel opgelegd dat geen van de stroken elkaar mocht aanraken. Dit is later vervormt naar kleine tussenruimtes in de stokken van de letters. Daarnaast ben ik niet veel van de klassieke kaligrafie letter afgestapt die we geleerd hebben in les 1 & 2. Een hoek van 35 graden, met schreefjes die toch elke keer weer super veel voldoening geven als je ze op papier zet.