Toen de documentaire afgelopen was kreeg ik een scherm met ‘meer van Anne Milne’ en aangezien de manier van vertellen in Agnes & Nancy me erg aansprak was ik wel benieuwd naar meer werk van deze filmmaakster. Ik ging weer op gevoel af en koos voor de documentaire Bubo’s Limbo. Deze staat niet op de site van IDFA, maar via Vimeo kwam ik hier op uit.
Er werd tijdens de documentaire een taal gesproken die ik niet kon plaatsen, het klonk Oost-Europees. De ondertiteling liep niet altijd even goed door, maar op een gegeven moment werd er gepraat over Bulgarije, dus ik ga ervan uit dat er daar gefilmd is.
De documentaire liet beelden zien van een oudere man, Bubo. Hij kwam op mij over als een oude wereld reiziger, vol met verhalen en herinneringen. Bubo praat over zijn plannen voor de toekomst, hij wilt onder andere zijn tuin verbouwen, en over de relatie met zijn zoon en hoe die is veranderd. Het klinkt alsof hij door de jaren heen het vertrouwen in zijn zoon verloren is. Hij praat met veel emotie over hun relatie. Ook in deze documentaire is de hoofdpersoon een krachtig mens, maar wordt deze ook kwetsbaar opgesteld. Een mooi moment hiervan vond ik het shot van Bubo buiten in bad.
