Omar & Emma
Omar werkt bij het Broodlokaal in Zeist, mijn studentenkamer bevindt zich schuin boven deze bakker/lunchroom. Toen 15 Maart 2020 de lockdown inging en alle horeca moest sluiten waren de koffie to-go’s nog steeds te krijgen. Ondanks dat ik thuis ook wel een koffieapparaat heb staan, ging ik ze toch liever beneden halen.
Voor mij brak dit de dag een beetje, ik woonde alleen en zag op dat moment bijna geen mensen. Omar die werkte nog veel bij het broodlokaal en we maakte altijd een praatje. Vaak was het weer het startpunt van zo’n gesprek, wat fijn dat de zon schijnt vandaag of juist wat jammer dat het regent.
Toen de maatregelen werden versoepeld en de zon weer begon te schijnen zat ik graag te werken op het kleine terras van het broodlokaal. De gesprekjes met Omar werden iets langer, zo vertelde ik wat ik aan het uitspoken was op mijn laptop en in mijn schetsboek, vertelde Omar mij over de muziek die hij maakt en dat hij van poëzie schrijft.
Door de nieuwsgierigheid die ik rondom Omar ontwikkeld had hoefde ik niet lang na te denken toen ik een participant uit moest zoeken voor dit project. En daar is het allemaal mee begonnen!
De Cultural probe
Omar was heel enthousiast, toen ik hem vroeg of hij samen met mij wat wou gaan maken. Hij schrijft graag en denkt veel na over de wereld en het leven. Dus ben ik met Omar in zijn utopie gedoken! We hebben meerdere malen gesprekken gehad over zijn utopie en hij is er daarna zelfstandig mee aan de slag gegaan.
De uitkomsten
Omar heeft heel fijn meegewerkt en mooie dingen gemaakt met de Cultural probe. De foto’s vind ik erg mooi, ik ben heel blij dat ik hem de camera heb gegeven. Het is heel leuk om te zien dat er thema’s ontstonden. Het thema jeugd was veel aanwezig in de gesprekken, foto’s en in de gedichten van Omar. Het kind mogen zijn, geborgen voelen en een fijne jeugd hebben, behoord tot onze Utopie. Daarnaast stond het thema seizoenen en licht, centraal. Hierbij kunnen we denken aan sterren, de zon, de maan of de relatie van zomer tot winter.
De publicatie
Wat overeenkomt tussen Omar en mij is dat wij beide ons uiten met creativiteit. Hij met zijn gedichten en ik in beeld. We spreken ons dus letterlijke en figuurlijk uit in twee verschillende talen. Daarom heb ik zijn gedichten vertaald in mijn beeldtaal. Omar heeft gedichten uitgezocht die hem deden denken aan zijn Utopie.
Op deze manier kan ik Omar ook wat teruggeven, ik vind het heel bijzonder hoe Omar mij de ruimte heeft gegeven om even zijn leven in te stappen.